L'Humanité («Ανθρωπότητα»), πρώην καθημερινή εφημερίδα που συνδέεται με το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCF), ιδρύθηκε το 1904 από τον Jean Jaurès , ηγέτης του γαλλικού τμήματος της Διεθνούς των Εργατών » (SFIO). Το χαρτί είναι πλέον ανεξάρτητο, αν και διατηρεί στενούς δεσμούς με το PCF.
Προ-Β 'Παγκοσμίου Πολέμου
Όταν η Σοσιαλιστές χωριστεί στο 1920 Tours Κογκρέσο , οι κομμουνιστές διατήρησε τον έλεγχο της L'Humanité και η PCF έχει δημοσιεύσει από τότε. Το PCF κατέχει το 40 τοις εκατό του χαρτιού με τις υπόλοιπες μετοχές που κατέχονται από το προσωπικό, τους αναγνώστες και τους "φίλους" του χαρτιού. Το έγγραφο επίσης υπέστη από την ετήσια Γιορτής Humanité, που πραγματοποιήθηκε στα προάστια εργασίας τάξης του Παρισιού , στο Le Bourget , κοντά στο Aubervilliers , και σε μικρότερο βαθμό, στην υπόλοιπη χώρα.
Οι τύχες της L'Humanité έχουν διακυμάνσεις με αυτές του PCF. Κατά τη δεκαετία του 1920, όταν η PCF ήταν πολιτικά απομονωμένη, που κρατήθηκε στην ύπαρξη μόνο με δωρεές από μέλη του Κόμματος.
Louis Aragon άρχισε να γράφει για τη L'Humanité το 1933, στο «ειδήσεις εν συντομία" ενότητα. Οδήγησε αργότερα Les Lettres Françaises, εβδομαδιαία λογοτεχνικό συμπλήρωμα του «s.Με τη διαμόρφωση του Λαϊκού Μετώπου το 1936, η L'Humanité της κυκλοφορίας και το καθεστώς αυξήθηκε, και πολλοί κορυφαίοι Γάλλοι διανοούμενοι έγραψαν γι 'αυτήν. L'Humanité είχε απαγορευτεί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά δημοσιεύεται παράνομα μέχρι την απελευθέρωση του Παρισιού από τη γερμανική κατοχή.
[ Επεξεργασία ]Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
Το καθεστώς του ήταν υψηλότερη στα χρόνια μετά τον πόλεμο: κατά τα τέλη του 1940, το 1950, του 1960, η PCF ήταν το κυρίαρχο κόμμα της γαλλικής Αριστεράς L'Humanité απολαύσει μια μεγάλη κυκλοφορία.. Από το 1980, ωστόσο, η PCF έχει μειωθεί, κυρίως λόγω της ανόδου του Σοσιαλιστικού Κόμματος , η οποία ανέλαβε μεγάλα τμήματα της υποστήριξης PCF, και την κυκλοφορία και την οικονομική βιωσιμότητα της L'Humanité έχουν μειωθεί επίσης.
Μέχρι το 1990 η PCF και L'Humanité έλαβε τακτικές επιχορηγήσεις από την Σοβιετική Ένωση . Σύμφωνα με τη γαλλική συγγραφείς Victor Loupan και Pierre Lorrain (fr) , L'Humanité λάβει δωρεάν εφημερίδων από τη σοβιετική πηγές.
[ επεξεργασία ]Μετα-Σοβιετικής Ένωσης
Η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και τη συνεχή μείωση της εκλογικής βάσης του PCF που παρήγαγαν την κρίση για τη L'Humanité. Η κυκλοφορία του, περισσότερα από 500.000, μετά τον πόλεμο, κατρακύλησε στο πλαίσιο 70.000. Το 2001, μετά από μια δεκαετία οικονομικής παρακμής, το PCF πωλείται το 20 τοις εκατό του χαρτί σε μια ομάδα ιδιωτών επενδυτών με επικεφαλής τον τηλεοπτικό σταθμό TF1 (μέρος της Bouygues ομάδα), συμπεριλαμβανομένων και Hachette ( Lagardère Ομίλου ). TF1 δήλωσε κίνητρό της ήταν «διατήρηση της πολυφωνίας των μέσων ενημέρωσης." Παρά την ειρωνεία της κομμουνιστικής εφημερίδας που διασώθηκε από το ιδιωτικό κεφάλαιο, μερικά από τα οποία υποστηρίζονται δεξιάς πολιτικής , L'Humanitéσκηνοθέτης Patrick Le Hyaric χαρακτήρισε την πώληση ως «ζήτημα ζωής ή θανάτου."
Υπήρξε εικασίες ότι από το 2001 L'Humanité θα παύσει να ισχύει σε καθημερινή εφημερίδα. Αλλά σε αντίθεση με τις περισσότερες γαλλικές εφημερίδες, η δημοσίευσή του έχει αυξηθεί, σε περίπου 75.000.
[ Επεξεργασία ]Μετά το 2001
Το 2006, το έγγραφο δημιούργησε μια εβδομαδιαία έκδοση, η L'Humanité Dimanche. Το 2008, πώλησε την έδρα της λόγω οικονομικών προβλημάτων και απηύθυνε έκκληση για δωρεές.Περισσότερα από 2 εκατομ. € είχε δωριθεί από το τέλος του 2008.
[ επεξεργασία ]Γιορτής Humanité
Η εφημερίδα διοργανώνει την ετήσια Γιορτής Humanité φεστιβάλ ως ένα γεγονός ερανικού.
*από : τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
http://translate.google.gr/translate?hl=el&langpair=en%7Cel&u=http://en.wikipedia.org/wiki/L'Humanit%25C3%25A9
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου